Bu yıl, 30’dan fazla kentten 500 gençle birlikte Avusturya, Attersee’de gençlik yaz kampında bir araya geldik. Amacımız, toplumda da hayal ettiğimiz gibi bir arada yaşamaktı. En önemli şey, katılımcıların çantalarında bulunan yağmurluklar veya güneş gözlükleri değil, kendi bölgelerinde yaşadıkları mücadelelerden edindikleri ve yanlarında getirdikleri deneyimlerdi. Bu deneyimleri çok sayıda seminer ve atölyede bir araya getirebildik: Mesela bir sınıf arkadaşımızın sınır dışı edilmesi, üniversitemizdeki artan ücretler veya yetersiz Çırak maaşlarımız üzerine tartıştık. Günlük yaşam gerçeklerimiz bazen farklı olsa da, sorunlarımızın temeli aynı yerde ve bu nedenle tüm bunlara karşı mücadelemiz de ortak.
Bu mücadeleyi güçlendirmenin ortak hedefi, kampın günlük yaşamında hep bizimle birlikteydi. Boş zamanlarda futbol turnuvasında, akşam yemeği kuyruğunda veya mutfakta vardiyalarda, ön planda her zaman kampın başarısı için birlikte çalışmak vardı. Bu dayanışma sadece yaz kampı için değil, aynı zamanda ülke çapındaki örgütlenmemizin en önemli temelidir. Yaz kampı, köken, cinsiyet veya örgütlenmeden bağımsız olarak, birlikte yaşamanın tüm alanlarında ortak bir hedef için çalışmayı deneme fırsatı verdi – DIDF gençlik, IJV veya faaliyet gösterdiğimiz temsilci gruplarından hangisinde olursa olsun. İster yaptığımız gezintide, ister ortak bir şarkı bestelerken, ister kamp gazetesini yazarken: Tüm bunlar, herkesin aynı yönde çaba gösterip yeteneklerine göre katkıda bulunmasıyla mümkün oldu. Bu kadar farklı insanla 10 gün boyunca hayal ettiğimiz ortak yaşamayı deneme fırsatı, her zaman sahip olmadığımız bir fırsat ve örgütlerimizin gelecekteki gelişimi için önemli bir adım.
Şimdi, yeni deneyimleri ve bilgileri yerlerimize geri taşımak ve yerel mücadeleleri daha güçlü ve birleşik bir şekilde sürdürmek gerekiyor. Bu konuda taban örgütleri önemli bir rol oynuyor. Okul, üniversite ve işyerleri, her gün içinde hareket ettiğimiz ve kampanyalarımızı yürütmek istediğimiz yerler. Bu amaçla kampta bir araya gelerek okul arkadaşlarımız, üniversite arkadaşlarımız ve iş arkadaşlarımızla birlikte daha iyi yaşam ve çalışma koşulları için mücadeleyi nasıl yürütebileceğimize dair somut planlar yaptık. Bunun ortak temeli olarak, kampın ardından herkesin kendi yerlerinde tek başına devam etmek yerine, ülke çapında aynı yönde çalışmak üzere bir karar aldık.
Uluslararası Gençlik Birliği ve DIDF Gençlik’in 2025 Yaz Kampı Katılımcılarının Kararı
1-10 Ağustos 2025 tarihleri arasında, “Harekete geçme zamanı – Irkçılık, silahlanma ve sosyal kesintilere karşı gençlik” sloganıyla düzenlenen yıllık yaz kampımıza 500’den fazla katılımcıyla bir araya geldik – çünkü durum böyle kalamaz.
30’dan fazla seminer ve atölye çalışmasında şunu tespit ettik: Her gün karşılaştığımız ırkçılık, sınıf arkadaşlarımızı sınır dışı etmek istendiğinde, soyadımız yüzünden ev bulamadığımızda veya bir genç daha polis tarafından öldürüldüğünde, tesadüf değildir. Bu, sınırları yükselten ve bizi Almanlar ve diğerleri olarak bölmek isteyen bir politikanın sonucudur. Amaç, hepimizin aynı sorunları paylaştığını ve bundan yalnızca bir avuç insanın faydalandığını gizlemektir. Gençler olarak, yeni bir askerlik hizmeti tartışıldığında, tek iyi işlerin silahlanma veya Bundeswehr’de olduğu ve Bundeswehr’in döner poşetlerinde bile reklam yaptığı bir ortamda, silahlanma bizi daha güvende hissettirmiyor. Aksine, hükümet gelecekte bütçenin yarısından fazlasını silahlanmaya harcamak istiyor ve silah sevkiyatlarıyla dünyadaki savaşları daha da kızıştırıyor – barıştan bahsediyorlar, ama savaş hazırlıkları yapıyorlar. Gençlik merkezlerimizin kapanmasına, sınıflarımızın gittikçe büyümesi ve yemekhane fiyatlarının gittikçe pahalılaşmasına ve gençlerin gelecek perspektifinin gittikçe azalmasına neden olan sosyal kesintiler, zorunlu değil. Bu, sözde “ekonomimizi” güçlendirmek için uygulanan bir politikanın parçasıdır, ancak bu politika, yoksullar giderek daha da yoksullaşırken zenginleri daha da zenginleştirmektedir. Çünkü şirketler sübvansiyonlar ve vergi indirimleri alırken, bizler ise tasarruf tedbirleriyle karşı karşıyayız.
Ancak yaz kampımız bize şunu gösterdi: Bu gelişmeleri öylece kabul etmek zorunda değiliz. Gençler tembel değil – kendi başımıza bir kamp kurduk ve on gün boyunca kendimizi besledik. On gün boyunca bilgimizi paylaştık ve yeni şeyler öğrendik – kısa film çekmek, makale yazmak veya müzik üretmek gibi. Tiyatro oyunları sahneledik, kampın günlük hayatını kamerayla belgeledik ve koreografiler öğrendik. Akşam programlarında kendi kültürümüzü yarattık ve eğlendik. Gençler geleceği umursamıyor değil – her günü toplumumuzu daha iyi anlamak ve onu nasıl değiştirebileceğimizi öğrenmek için kullandık. Ve gençlerin geleceği karanlık değil – yaz kampımız bize, dayanışma ve barış içinde bir arada yaşayabileceğimiz başka bir toplumun mümkün olduğunu gösterdi.
İşte bu yüzden, bu kamptan sonra 30’dan fazla şehre geri döneceğiz ve bu daha iyi gelecek için mücadele edeceğiz. Her yerde hareketlilik görüyoruz: Dersliklerimizi, sınıflarımızı ve işyerlerimizi direniş alanlarına dönüştürmeye devam edeceğiz. Öğrenci temsilcilikleri, sendikalar, gençlik stajyer temsilcilikleri, bölüm başkanlıkları, öğrenci parlamentoları ve AStA (öğrenci konseyi) gibi örgütlenmeler kurarak mücadelemizi sürdüreceğiz. Hiçbir şeyi gözden kaçırmayacağız: İşyerlerinde, hepimizin daha fazla çalışması gerektiği için ödenmemiş fazla mesailer birikiyorsa. Yemekhanede yemekler yine bir euro pahalılaşıyorsa veya dönem harçları yine artıyorsa. İş fuarında en büyük stant yine Bundeswehr’e aitse: Sessiz kalmayacağız!
“Harekete geçme zamanı – ırkçılık, silahlanma ve sosyal kesintilere karşı” kampanyamızla, gençlerin yeniden hesaba katılması gereken bir faktör olması için ülke çapında protestoları güçlendireceğiz!
9 Ağustos 2025, Avusturya, Attersee
