Saniye Ateş / Köln
Köln Merkezi Tren İstasyonunun önünde 25 Mayıs cumartesi günü, Cumartesi Anneleri’nin 1000. haftasında oturma eylemi yapıldı. Yaklaşık 200 kişinin katıldığı eylemde yapılan konuşmalarda, Cumartesi Annelerinin Galatasaray Lisesinin önünde 1000. haftasına ulaşan mücadeleleri anlatıldı.
Konuşanlar arasında yakınları kaybedilenler de vardı. Örneğin yakını kaybedilen bir konuşmacı şunları anlattı: “Benim ailemden tam 7 kişiyi öldürdüler. Ben 12 yaşındayken gece evimiz basıldı. Abim, ben, dayım ve kuzenlerim göz altına alındık. Gözlerimin önünde abime yapılan işkencelere şahit oldum. 10 gün sonra serbest bırakıldım, fakat abimden daha sonraları hiçbir haber alamadık. Sürekli karakola gidiyorduk, fakat burada değil diyorlardı! Dalga geçiyorlardı bizlerle!”
Konuşmalarda; Cumartesi Annelerinin işkencelere, biber gazlarına, ters kelepçelere maruz kaldıklarını, fakat buna rağmen mücadelelerinden vazgeçmedikleri, kaybedilen yakınlarının bulunmasındaki ısrarlarını sürdükleri dile getirildi.
İranlı bir katılımcı, kendi ülkelerinde de benzer zulmü yaşadıklarını anlattı. Birlikte mücadele etmeye çağırdı.
Cumartesi Annelerinin mücadelelerinin 1000. haftasına ulaşması, hiçbir gücün onları bu mücadelelerinden vazgeçiremeyeceklerini gösteriyor. Köln’de biraraya gelenler de bu kararlılığın altını çizdiler.
