Umut Kaya / Darmstadt
11 Eylül 1944 gecesi Darmstadt’ta yaşanan “Brandnacht” (Kundaklama Gecesi), İngiliz Kraliyet Hava Kuvvetleri bombardıman uçakları RAF ( Royal Air Force ) tarafından yarım saatten kısa bir sürede, 23:55 ile 00:20 arasında 234 adet bombardıman uçağı kullanılarak 280.000’den fazla yangın bombası atmak suretiyle Darmstadt’ın büyük bir kısmını tahrip ettiler. 11.000’den fazla insan hayatını kaybetti. Binlercesi yaralandı. On binlerce kişi evsiz ve sakat kaldı. Şehirdeki ahşap yapıların yoğunluğu, ateş fırtınası oluşmasına neden oldu. Şehir merkezi neredeyse tamamen yok oldu.
Bu gece, Darmstadt’ın tarihindeki en yıkıcı olay olarak kabul edilir.
Her yıl 11 Eylül’de şehirde anma törenleri, barış duaları ve belgesel gösterimleri düzenlenir.
Neonaziler, AfD üyeleri ve diğer sağcı gruplar güç toplamak için bu felaketi kendi propagandaları için kullanmak istediler.
Bu yakın tarihi geçmişte gerçekleştirilen, son derece vahşice yapılan yıkım ve katliamı, karanlık amaçlarını gerçekleştirmek için, bu yıl da 11 Eylül’de saat 20:10’da Kapellplatz’da toplanmak ve meşaleli bir yürüyüş gerçekleştirmek istediler. isteklerini ilgili mercilere başvurmak suretiyle gerekli olan izini aldılar.
İptali için mahkemeye yapılan başvuru da sonuçsuz kaldı. Bu tarihsel olay, sağcıların kendilerini kurban gibi göstermek yoluyla ırkçı ve militarist söylemlerini yaymak için bir araç haline getirmek niyetindeydiler.
Ancak, bir çok yerde olduğu gibi Darmstadt’da da antifaşistlerin direncine çarptılar ve meşaleli yürüyüşü gerçekleştiremediler.
Gece boyunca eylem
Sağa karşı Birlik’in çağrısıyla saat 21:00 de Kappellplatz’da bir araya gelen antifaşistlerin yoğun ilgisi düzenleyicileri de şaşırttı. Burada yapılan, atılan çeşitli sloganlar ve konuşmaların içerisinde canlı tanıkların tanıklıklarını anlatmaları bir tarih dersi gibiydi.
Birinci Dünya savaşında dedesini, İkinci Dünya Savaşı’nda ise babasını kaybettiğini söyleyen Peter Schmith, yangın tüm evi sarmadan önce önlem almak lazım, aksi taktirde çok geç olabilir sözü yoğun alkışlarla onaylandı.
Saat yirmi üçe doğru geldiğinde ise planlandığı gibi Luisenplatz’da, polis koruması altında, hepi topu iki elin parmakları kadar olan neonazileri protesto etmek için kitle oraya doğru aktı.
Uzunca bir sopanın ucuna takılmış, üzerinde barışın sembolü olan güvercinin olduğu beyaz bir bez parçasını durmadan sallayarak, kap kara amaçlarının üzerini örtmeye çalıştıklarından şüphe duyulmaz.
Antifaşistlerin yoğun sloganları, neonazilere yer yok, faşizm bir daha asla, savaş bir daha asla, Faşizme karşı omuz omuza altında çembere alınan faşistlere, kalabalığın içerisinden bir genç ok gibi fırlayarak dalma girişimi, etten duvar örmüş Polislerin ağına takılarak sonuçsuz kaldı. Gece 12 Eylül’e dönmüş ve saatler 01:30 civarı. Polislerin korumasında faşistler meydanı terk ettikten sonra, antifaşistlerde, geceden arta kalmış zamanı, bir parça dinlenip sabahın ilk ışıklarıyla, kimisi fabrikaların, kimisi okulların, yolunu tutmak için, gelecek eylemlerde tekrar buluşmak üzere evlerinin yollarına doğru meydandan ayrıldılar.
