Daimler AG Sindelfingen’de çalışan işçiler ve memurlar 13, 14 ve 17 Mart tarihleri arasında 2018 yılına kadar görev yapacak olan işyeri işçi temsilcilerini seçtiler. Bu seçim çıkan sonuçlarla akıllarda kalacak bir seçim oldu. Çünkü toplam oy kullanacakların sayısı ile oy kullanmaya gidenlerin arasında büyük bir uçurum var. Bunun nedenlerini açıklamaya çalışacağız. Öncelikle 4 yıl önce yapılan seçimlerde oy kullanmaya gidenlerin oranı %84 civarındaydı. Bu dönem ise, gidenlerin oranı %58,5’de kaldı. Toplam 38 bin 898 işçi ve memurdan yalnızca 22 bin 770’i seçimlere katıldı. Geçtiğimiz dönem 4 liste yarışırken bu kez 8 listeli bir seçim yarışı yaşandı. Seçimlere gitmeyenlerin oranına bakıldığında dokuzuncu bir liste oluşmuş gibi (16 bin 128). Bu rakamlara Daimler AG’nin genelini ekleyebiliriz.Yaklaşık 145 bin işçinin çalıştığı Daimler AG’nin Almanya’daki 14 farklı işletmesinde yapılan seçimlere ise sadece 87 bin işçi ve büro çalışanı katılmış durumdadır.
Peki, bu kadar emekçi neden seçimlere gitmemiş diye baktığımız zaman en ön plana çıkanları şöyle sıralayabiliriz:
– Başta geçmişte yaşananlardan dolayı işyeri işçi temsilciliklerine olan genel güvensizlik (işçilerin aleyhine yapılan işyeri antlaşmaları vb.),
– C sınıfı araçların Mayıs ayı itibari ile burada üretilmeyecek olması ve buradan başka bölümlere gönderilen işçilerin yeni bölümlerinden memnun olmamaları ve hala kimi işçilerin nerede çalışacaklarının belirsizliği,
– Yine halihazırda C sınıfı araçların üretildiği bölümdeki işçilerin çoğunluğunun kiralık firma işçileri olmaları ve sendikasız olmaları. Buna kadrolu işçi ve memur olup yine sendikasız olanları da eklemek gerekir. Sendikalı olanlarının da geleceğe dair kadrolu işçi olma beklentilerini yitirimiş olmamaları,
– Bölüm İşyeri İşçi Temsilcilerinin tutumları, daha doğrusu tutumsuzlukları. Örneğin, alternatif listedeki arkadaşların oylarını %0,25 ve Hıristiyan sendikasının da oylarını %0,11 artırmaları tepki oylarıdır. Aynı zamanda özellikle alternatiflerin bu bölümlerde çalışıyor olmaları.
– Geçtiğimiz yıl kalıcı işçi olan kiralık firma işçilerinin ağırlıkta Trabzonlu olmaları özellikle buradan sorumlu olan işyeri işçi temsilcisinin de Trabzonlu olmasıyla ilintili olduğu biliniyor. Trabzonlu olmadığı için kadroya alınmayanlar seçime katılmadılar. Söylendiği gibi işçi alımında işveren ile belirlenen kriterlere uymak yerine, ‘hemşehriciliğin’ ön plana çıkmış olması,
– 8 Mart dünya emekçi kadınlar günü ayın 11’inde yapılmış ve bir bölümde çalışan kadın işçilerin hiçbiri ne bu etkinliğe katılabilmişler ve ne de kendi bölümlerinde herhangi bir organizasyon yapılmış. Bu durumu protesto edenlerin seçime gitmemeleri,
Bu koşullar altında yapılan seçimin sonucu ise söyle: Toplam seçilmesi gereken 57 BR’den 46 tanesini IGM (daha önce 44’tü), 6 tanesini CGM (daha önce 5), 3 tanesini bağımsızlar (daha önce 4), 1 tanesini alternatifler ve 1 tanesini de “Freie BR” listesi kazandı.
Çiçeği burnunda BR Başkanı Ergün Lümali’nin sendika temsilcilerine söylediği gibi “biz C sınıfı araçların üretildiği bölümde kötü sonuç beklerken diğer bölümlerde böyle bir sonucun çıkması düşündürücü.” Hem IG Metall ve hem de BR biz işçilerin ne istediklerini gerçekten iyi düşünmek zorundalar.
Sindelfingen’den bir grup işçi
