1 Aralık günü, Daimler yönetiminin 2014 yılında itibaren C modeli üretiminin yüzde 60’ının Bremen’e, yüzde 20’sinin ABD’ye, yüzde 10’unun Çin’e ve geri kalan yüzde 10’unun ise Güney Afrika’ya kaydırılacağı kararı duyuldu.
Kararın sabah haberlerinde işçiler arasında duyulmasının ardından kısa süre sonra üretim durdu. Birkaç yüz işçinin C modeli bandının bir bölümünde üretimi durdurarak yürüyüşe geçmesi üzerine, diğer bölümlerde de üretim durmaya başladı. Yürüyüşe geçen işçiler ilerledikçe C bölümünde üretim azaldı ve sonunda tamamen durdu.
Ardından diğer modellerin üretildiği bölümlerden kısmi katılımla (katılım az olsa da üretim bu bölümlerde de durdurulmak zorunda kaldı) sayıları 4 bine ulaşan işçiler fabrika idaresinin kapısına dayandılar.
Fabrika müdürü “kimse işten atılmayacak, herkesin işi güvencede” diyerek işçileri yatıştırmaya çalışırken, üç yüz – beş yüz arası işçi bu gruptan ayrılıp bütün fabrikayı dolaşmaya ve gelişmelerden henüz haberdar olmayanları bilgilendirmeye başladılar. Haber dalga dalga tüm bölümlere yayılırken, saatler geçmiş ve tek bir araç üretilmemişti.
Öğlen molasında 10 binden fazla işçi fabrika önüne çıkarak ilk mitinglerini düzenlediler. Konuşmacılar arasında yerini alan Porsche İşyeri Temsilcisi Başkanı Uwe Hück, işçilerin sloganları ve alkışları arasında, “Bölgemizi mahvetmelerine izin vermeyeceğiz, işyerlerinin korunması için bir devrime ihtiyacımız var” demesi, işçiler tarafından uzun süren alkış ve sloganlarla desteklendi.
İşe gelen öğle vardiyası da ustabaşlarının bütün çabalarına rağmen üretime geçmedi. Bunun yerine işçiler tartıştı, neler yapılabileceği üzerine konuştular ve ardından öğle vardiyası da bir miting düzenleyerek saat 16:00’dan sonra fabrikadan ayrıldı. Birkaç yüz işçi ise fabrikadan ayrılmayarak, gece vardiyasını karşılamak için hazırlıklara başladı. O gün mitingle karşılanan gece vardiyası işçileri de tek bir araç üretmediler.
DAYANIŞMA GREVLERİ
2 Aralık günü sabah vardiyası fabrikaya geldi, fakat üretime geçmedi. Aynı gün yapılan mitinge 15 binden fazla işçi katıldı.. Aynı gün yapılan olağanüstü işyeri toplantısında İşyeri Temsilciliği Başkanı Erich Klemm ve IG Metall Şube Sekreteri Uwe Meinhardt, işçilere mücadele etme sözü verdiler. “Aranızda bir kesim arkadaş işyeri temsilcilinin ve IG Metall’in ne yapacağını bekleme sabrı göstermeden harekete geçti. Ama biz bunu anlıyoruz” diye konuşan Meinhardt, “Biz de bu tür eylemleri yapacaktık tabi. Ama biz aynı zamanda görüşmelerin yapılmasından yanayız” dedi. Klemm, ise “yönetim kurulunun bu planlarından haberimiz yoktu, karar bizi de şok etti” diyerek işçilerden anlayışlı olmalarını istedi.
Oysa yazının girişinde özel olarak belirtildiği gibi IG Metall dergisi Brennpunkt’un 24 Eylül tarihli özel sayısı Brisant’da gelişmelere dikkat çekiliyordu. Anlaşıldığı kadarıyla işyeri temsilciliği ve IG Metall Bölge Yönetimi Daimler yönetimiyle uzun süredir görüşme içerisindeydi ve daha fazla bekleme yanlısı olmayan Daimler yönetimi bir çıkış yapmıştı.
Daimler Sindelfingen işçilerinin greve çıkmasının ardından yaşanan bir başka önemli gelişme şüphesiz Daimler’in Mettingen ve Untertürkheim fabrikalarında da üretimin durmasıydı. İşçiler, sınıf kardeşlerinin bugün başına gelenin bir süre sonra kendi başlarına geleceğini de bilerek direnişe geçtiler, saldırılara maruz kalan kardeşleriyle sınıf dayanışmasının nasıl olması gerektiğini gösterdiler.
YENİDEN YAPILANMA REKABETİ ARTIRACAK
Krizin en fazla etkilediği otomobil sanayisinde üretimin yeniden düzenlenmesi gündemde. Dünya otomobil sektöründe varolan fazla üretim kapasiteleri krizle birlikte daha da arttı. Bu yılın başında yapılan bir araştırmanın sonuçlarının incelendiği bir analizde FAZ yazarı Christoph Ruhkamp, “2009 yılında üretim kapasitesi, 90 milyon araçla bu yıl beklenen araç satışından iki kat fazla olduğu görülüyor” sonucuna varıyordu.
Avrupa Otomobil Üreticileri Birliği (ACEA) Başkanı Carlos Ghosn ise, “Avrupa otomobil üretimi yüzde 25 düşerek 12 milyon sınırına ancak ulaşacak. Ağır vasıta ve taşıma araçlarında ise üretim yüzde 50 düşerek 1,2 milyonda kalacak” diyordu. 2010 yılına ilişkin tahminlerde bulunmaya ise kimse yanaşmıyor.
Geride bıraktığımız yıl içinde Chrysler tam iflasına (ve üstüne para verilerek Fiat’a devredilmesine) General Motors’un düzenli iflasına (GM’in 128 milyar dolar borcu devlet tarafından silindi ve 50 milyar dolar nakit para kasalarına akıtıldı) tanık olduk. GM, ABD’de onbinlerce işçi çıkardı, Avrupa’da Opel’den 10 bin işçisini önümüzdeki aylarda çıkaracak, Saab ise tamamen kapanacak. Bütün bunların yanı sıra kamuoyuna fazla girmese de bütün otomobil şirketlerinde onbinlerce işçi değişik yöntemlerle işten çıkartıldı. Otomobil yan sanayisinde de kitlesel işten atmalar yaşandı.
Bütün bunlar önümüzdeki dönem yaşanacakların habercisi niteliğindeydi. Yukarıda verilen rakamlar pazarın daraldığını ve tekeller arasındaki rekabetin (pazar daralması ve rekabetin kızışması sadece otomobil sektörüyle sınırlı kalmayacağı bilinmeli) daha da kızışacağı anlamına geliyor.
Daimler C modelini ABD, Çin ve Güney Afrika’ya kaydırırken VW ve BMW gibi şirketlerde ABD ve Çin pazarlarında daha etkin hale gelmek için yeni fabrikaların kurulmasına, var olanların kapasitelerinin artırılmasına giriştiler. Aynı yolu diğer otomobil tekelleri de izliyor. Özellikle “en fazla büyüme potansiyeli” olduğu söylenen Asya pazarı için Çin ve Hindistan’a yatırımlar artıyor. Bu yönelime paralel olarak Avrupa ve ABD’de yeterli düzeyde kâr sağlayamayan kapasiteler ise yok ediliyor.
FERAGAT SORUNU VE GİDİLMESİ GEREKEN YOL
Bütün sektörlerde yaşanan kriz ve artan rekabet sermayeyi yeniden yapılanmaya, daha az işçiyle, daha kısa sürede daha fazla üretmeye yönlendiriyor. Sosyal planlar, paralı çıkışlar ve işyeri güvenlik sözleşmeleriyle işçi ve emekçilerin hakları yeniden kırpılmak isteniyor.
Bugün aynı Daimler tekelinde olduğu gibi! Üretimi başka ülkelere kaydırarak binlerce iş yerini yok etmeyi planlayan Daimler patronları aynı anda paralı çıkışları, işletmeye özgü kısmi emeklilik uygulaması, çalışma sürelerinin ücret karşılığı olmadan düşürülmesi (bu yıl çalışma süreleri ve ücretler yüzde 8,75 düşürüldü!) ilgili sözleşme imzalanmasını dayatıyorlar. Ayrıca 2012 yılına kadar geçerli olan “işyeri güvenlik sözleşmesi”ni şimdiden uzatmak istiyorlar!
Oysa uzatılmak istenen bu sözleşme tam da bugün tasfiye edilmek istenen C modelini korumak için 1996 ve 2004 yıllarında iki kez imzalanmıştı. 2004 yılında imzalanan sözleşmeyle birlikte Daimler işçileri her yıl 500 milyon Euro haklarından feragat etmişlerdi. Ama görüldüğü gibi daha sözleşme süresi bile dolmadan 4 bin işçinin çıkışı gündeme geliyor. Ayrıca geçmiş yıllarda verilen bütün sözlere, imzalanan bütün sözleşmelere ve “feragatlere” rağmen (grafiğe bkz.) onbinlerce Daimler işçisi işten çıkartıldı!
“Artık feragat yok – İşten atmalara hayır – Her işyeri için mücadele” diyerek greve çıkan Daimler işçileri Almanya’daki bütün işçi ve emekçilerin gitmesi gereken yolu gösteriyorlar. Bugün fabrikalarda, işyeri ve sendika temsilciliklerinde (BR ve VKL) ve diğer bütün sendikal platformlarda tartışılması gerekende budur.
Serdar Derventli
Opel Bochum işçilerinden dayanışma
Sevgili arkadaşlar,
Daimler’deki gelişmeleri büyük bir dikkatle izliyoruz. Opel ve Daimler’deki sorunların kısa süre içinde ne kadar birbirine benzer hale geldiğini görmek şaşırtıcı. Bochum’daki Opel Adam GmbH ve Opel’e bağlı çalışan işletmelerin işyeri işçi temsilcilikleri ve sendika temsilciliği olarak dayanışma ve desteklerimizi sunmak istiyoruz. Bizler, içinde bulunduğunuz durumda desteğin ne kadar önemli olduğunu biliyoruz. 2004 yılında fabrikamızın kapanmasına karşı mücadele ettiğimizde çevreden gelen destek bize güç ve moral vermişti. Daimler’de çalışan işçi arkadaşlarımız da destekçilerin arasındaydı. Bochum’lu işçiler olarak sizlere işyerlerinizi korumak için cesaret, güç ve uzun nefesli mücadele diliyoruz. Opel işçileri Daimler işçileriyle dayanışma içindedir. Hepimiz aynı gemideyiz!
Rainer Einenkel (İOpel Bochum BR Başkanı),
Dirk Grützner (Opel Bochum VKL Başkanı)
WMF Geislingen’den dayanışma mesajı
WMF Geislingen fabrikasında BR ve VKL C Klasse’nin üretiminin kaydırılmasına karşı başlattığınız mücadeleyi destekliyor ve sizinle dayanışma kararını açıklıyor.
Binlerce işçi işyerini kaybedecek, üretim ya ABD’ye kaydırılacak ya da Bremen’li işçilerle sizleri karşı karşıya getirecekler. Sizin geleceğiniz ve iş yerleriniz patronlar için bir anlam taşımıyor. Sadece karlarını düşünüyorlar. Tekeller sizlere ve sendikamız IG Metall’e saldırıyor. Mücadeleniz, demokrasinin fabrika kapısında bitmeyeceğini gösteriyor. İşçiler, işyeri temsilcilikleri ve sendikalar işyerindeki her türlü gelişmeyle ilgili kararlara katılma hakkından mahrum edilemezler.
Yöneltilmesi gereken sorulardan biri de toplumun sermayenin çıkarları temelinde mi yoksa emekçilerin çıkarları temelinde mi biçimlendirilmesi gerektiğidir.Toplumsal gelişimi dayanışmacı ve demokratik şekilde biçimlendiren güçler güçlendirilmelidir.
Kendi gücünüze güvenin. Direnin. Kararlı ve birlik olun. IG Metall ile birlikte tekelin utanmaz kararına karşı sürdürdüğünüz mücadelenizde başarılar diliyoruz!
WMF AG Geislingen BR ve VKL adına Jürgen Peters
Heidelberg Haldex fabrikası BR ve VKL’den dayanışma
Her gün mücadelenizle ilgili gelişmeleri, enformasyon tahtalarına asıyoruz. Sizin mücadeleniz bizim mücadelemiz. Biz Daimler’e yedek parça üreten küçük bir fabrikayız. Yıllar önce fabrikamızdaki tüm mekanik üretim Macaristan ve Polonya’ya kaydırıldı. İşçilerin üçte biri işten atıldı. Metal işçileri kısa çalışmadan çok kötü şekilde etkilendiler. Daimler patronları, krizi bahane ederek azgın bir saldırı daha başlattılar. Sizin başınıza gelenler tümüyle metal sektörünü etkileyecek. Bu nedenle metalciler olarak mücadelenizi destekliyoruz. Direnişinizin başarıyla sonuçlanacağını umuyoruz. Tekellerin aşırı kar için dünya çapında başlattıkları saldırı sona erdirilmelidir.
Sizin gibi mücadele konusunda deney sahibi işçiler değil de kim işyeri yok edilmelerini, üretimin başka yerlere kaydırılmasını, emekçilerin yaşamının yok edilmesini engelleyebilir ki?
Feragat hiçbir işe yaramaz, direnişe devam edin!
Haldex BR ve VKL üyeleri
