Erlangen kenti, Bayern eyaletinin en renkli şehirlerinden birisidir. Tabii ki renkliliğini, dünyanın her ülkesinden gelen insanların oluşturmuş olduğu farklı kültürlerin kaynaştığı; emekçi nüfusun yoğunluğu, sağlık ve enerji sektörü devlerinin burada bulunması, bu renkliliği daha anlamlı kılıyor. Şehir merkezinin yaklaşık yüz hektarının başta Siemens AG ve Healthineers, enerji ve mobility’e ayırması ve devasa binalarını dikmesi, dünyanın dört bir tarafından göçün ve emek yoğunluğunun buraya yönelmesine neden oluyor. Şehrin diğer bir bölümünü de zaten Friedrich Alexander Üniversitesi (FAU) oluşturuyor.
İşçi ve öğrenci kenti olan Erlangen’de, yaklaşan yerel seçimlerle aynı döneme denk gelen işyeri işçi temsilciliği seçimleri öncesinde yaşanılanlar, “Bu kadar da olmaz!” dedirtecek türden. Renkli ışıkları, yeşilimsi ve mor tonlarıyla gözleri büyüleyen ışıkların arkasında, dünyanın dört bir tarafından gelen insanların çalıştığı bu işletmelerde özellikle göçmenlerin daha az ücret aldığı bilinirken, her dönem “En İyi İşveren” ödülünü alan bu işletmelerde işyeri işçi seçimlerine karşı tahammülsüzlük de had safhadadır.
Sermeyenin her gün artan saldırıları karşısında işyerleri bir bir kapanırken, işçi sınıfının kazanımı olarak tarihe geçen işyeri temsilcilikleri küçük işletmelerde yok edilirken, Siemens Energy, Siemens Healthineers gibi işletmelerde ise işverenin istediği isimlerin çıkması ya da listelerin o doğrultuda hazırlanması, önümüzdeki dönem yapılacak işyeri işçi temsilciliği seçimlerinde işverenin, önümüzdeki dönemin zorlukları karşısında işçinin yanında duran değil de işverenin yanında pozisyon alan bir temsilcilik istediğini yaşanan somut bir örnekle bir kaz daha gördük.
İşverenin, mart ayında yapılacak olan işçi temsilcilikleri seçimi öncesi IG Metall üyesi ve Siemens Energy işçi temsilcisi Isabella Pape’nin hiçbir gerekçe gösterilmeden tek taraflı olarak işine son vermesi, mücadeleci bir temsilcinin hedef alınması; IG Metall Erlangen şubesinin de son güne kadar pasif kalması aslında önümüzdeki dönemin biz işçiler açısından ne kadar önemli olduğunu bir kez daha gösterdi. Aslında işverenin çalışanların demokratik haklarını ve birlikte karar alma organı olan işyeri temsilciliğini hiçe saydığının bir göstergesidir.
Isabella, listeler kesinleşmeden tekrar işine dönmek ve kendi listesini oluşturmak için hukuki mücadelesini verirken, 2026 Mart ayından başlayıp Mayıs ayına kadar sürecek olan işyeri işçi temsilcilikleri seçimleri mücadeleci işçiler açısından son derece önem taşıyor. Çünkü önümüzdeki yıl yaklaşık 4 milyon metal ve elektro işkolunda çalışan işçinin toplu iş sözleşmesi dönemidir. Bir taraftan otomotiv sektöründe koçbaşı olmuş tekeller fabrikalarını kapatıp üretimi farklı ülkelere kaydırmayı düşünürken, Schaeffler başta olmak üzere üretimini silah sanayisine doğru yönlendirmeye çalışıyor.
Önümüzdeki dönem, hangi ulus ve milliyetten geldiği fark etmeksizin mücadele etme azmi olan işçi arkadaşların oluşturulan listelere girmeleri ve işyerlerinden başlayıp sendikalara kadar yönetimlere aday olmaları düne göre bugün daha elzemdir.
Siemens Healthineers
İşyeri İşçi Temsilcisi, Gökhan Gündoğan
