SINIFIN İÇİNDEN
Erdoğan Kaya*
„Eşit işe eşit ücret“ ve „Asgari ücret “ talebiyle ülke genelinde on binlerce işçi, işçi temsilcisi ve sendikacı kiralık işçiliği protesto etti.
23 Şubat’ta DGB’ye bağlı değişik sendikalardan yüzlerce sendikacı, işçi ve işçi temsilcisi, Başbakanlık önünde yaptığı eylemle başlayan kampanya çerçevesinde hizmet sektöründen metal sektörüne yüzlerce işletmede eylemler yapıldı, şehir merkezlerinde bilgilendirme standları açıldı.
Denebilir ki, ilk defa sendikalar kiralık işçiliğe karşı ciddi bir eylem örgütlediler. Kiralık işçiliğin en yaygın uygulandığı sektörlerden birisi olan metal sektöründe on binlerce işçi, özellikle Mercedes gibi büyük işletmelerde, bir kaç saatle sınırlı da olsa, iş bıraktı. Eylem gününün örgütlenmesinde ortaya çıkan tüm eksikliklere karşın, ki özellikle temizlik sektörü ve diğer hizmet sektörleri, yine kiralık işçiliğin en yaygın uygulamaya sokulduğu bu sektörlerde, gerek ver.di ve gerekse IG BAU daha ciddi eylemler örgütleyebilirlerdi.
ÖFKE AÇIGA ÇIKTI
24 Şubat eylemi kiralık işçiliğe karşı sınıfın ana gövdesi içinde biriken öfkeyi ortaya koymak açısından da önemliydi. Eylemin örgütlendiği büyük işletmelerde işçilerin büyük bir bölümü eylemlere katıldı ve mücadele isteğini ortaya koydu.
Elbette bu eylemle kiralık işçilik sorunun çözüldüğünü düşünmek büyük bir yanılgı olacaktır. Sermaye sınıfı, sınıfın ana gövdesini disipline etmek, ücretleri düşürmek, çalışma koşullarını daha da kötüleştirmek için bu sistemi hep gündemde tutacak, işçi sınıfına daha azgın ve pervasız sömürü koşullarını dayatma çabasını sürdürmek isteyecektir!
İşte bu yüzden, kiralık işçilik sistemine karşı mücadele 24 Şubat eylemleriyle sınırlı kalmamalıdır. „Eşit işe eşit ücret“, „yasal asgari ücret“, „kiralık işçiliğin yasaklanması“ talebi gündemden düşürülmemelidir. Sorun işçi temsilciliklerinin, işyeri sendika örgütlerinin gündemine taşınmalı, toplu sözleşme talepleri içine alınmalı ve 1 Mayıs eylemlerine taşınmalıdır! Çünkü ancak bu başarıldığı oranda sermaye sınıfının dayatmalarını göğüslemek mümkün olabilir.
MÜCADELE DEVAM ETMELİ
24 Şubat eylemleri ve öncesinde yapılan çalışmalar bir gerçeği daha gösterdi. Kiralık işçiler çalışma koşullarına ve ücretlerinin düşüklüğüne karşı büyük öfke duyuyorlar. Nasıl mücadele edecekleri konusunda bir arayış içindeler. Gazetemizin bir önceki sayısında kiralık işçilerle yapılan söyleşilerde bu çok rahat görülüyor. Bu aynı zamanda kiralık işçilerin örgütlenmesi ve „eşit işe eşit ücret“, „yasal asgari ücret“ mücadelesine ortak edilmesi açısından da ileri işçi, sendikacı ve işçi temsilcilerinin önüne önemli görevler koyuyor.
Kiralık işçiliğe karşı mücadele sadece sendikaların değil, aynı zaman da yerli ve göçmen işçilerin birliğini güçlendirmeyi kendisine görev edinen göçmen örgütlerinin önüne de önemli görevler koyuyor. Çünkü kiralık işçi olarak çalışan işçilerin ezici çoğunlu göçmen kökenli emekçilerden oluşuyor.
24 Şubat eylemleriyle kiralık işçiliğe karşı mücadelede bir önemli adım atıldı. Eylemler hem sınıfın ana gövdesinin hem de kiralık işçilerin mücadeleye hazır olduğunu gösterdi. Kiralık işçilik konusunda daha geniş bir aydınlatma çalışması yapmak, 24 Şubat’ı aşacak mücadelenin nasıl örgütleneceği konusunda platformlar oluşturmak, bugün yapılması gereken bunlardır.
