Salih Uysal

Bochum Opel işçileri 21 Mayıs Salı günü iş durdurarak Opel Bochum’un kapatılmasını protesto ettiler.

Opel Bochum’un geleceği ile ilgili Opel patronlarından açıklama beklentisinde olan işçiler sabah vardiyasından itibaren saat 17:30 kadar iş bırakarak Werk 1, D kapısında bir araya geldiler.

Üretimi durduran işçiler, işveren temsilcilerinin bir açıklama yapmasını beklediler. Sabah vardiyasında binin üzerinde işçinin bir araya geldiği bilgilendirme toplantısında söz alan işçiler, sorumluların dışarı çıkarak sorularına yanıt vermesini istediler.  Basın kuruluşları, Opel önüne gelerek eylemi  görüntüledi ve haber yaptı. Bazı TV kanalları ise canlı yayın yaptı.

Mücadeleci işçi ve temsilciler, iş bırakmaktan başka çarelerinin kalmadığını belirterek, 2004 yılındaki gibi kapıların tutularak dışarıya mal çıkışının durdurulmasını talep ederken, başta İşyeri Temsilciliği Başkanı Einenkel olmak üzere bazı işçi temsilcileri. işçileri işe başlatmak için özel çaba sarf ettiler. Bir sendika temsilcisinin „grev yapalım mı“ sorusuna işçilerin yüzde 60’a yakını „evet“ derken işçi temsilciliği bu oylamanın demokratik olmadığını ileri sürerek karşı çıktı. Grev için sendikanın çağrı yapması gerektiğini belirten Einenkel, “şimdi bunun zamanı değildir” diyerek eylemin greve dönüşmesine engel oldu. Çok sayıda işçi, işyeri temsilciliğinin bu tutumuna tepki göstererek işyerlerinin korunması için tek çarenin daha radikal eylemler yapmak olduğunu söylediler. BR Başkanı Einenkel konuşmaların yapıldığı arabanın üstüne çıkarak uzlaşma komisyonunda randevuları olduğunu, taleplerinin orada karşılanmaması durumunda bir hafta sonra aynı saatte aynı yerde eylem yapacaklarını söyleyerek eylemi bitirdiğini ilan etti. İşçilerin bir kısmı bir süre daha dışarıda bekleyerek tepkilerini gösterdiler. İşçiler 17:30 da işbaşı yaptılar.

 BOCHUM OPEL KAPANIYOR

 Sevim Kaplan

Bochum ve çevresinde ki ekonomik hayat içinde önemli yer tutan Opel’de yaşanan gelişmeler hem işçiler hem de bölge halkı tarafından yakından ve kaygıyla izleniyor. Çünkü Opel’deki gelişmeler, onun için üretim yapan yan firmaları da etkileyecek. Nitekim 3500 Opel işçisinin yanı sıra, yan sanayi ile birlikte toplam 45 bin emekçinin işinden olması bekleniyor.

Önce 2016  daha sonra da 2014 yılında kapatılması kesinleşen Opel’de işçilerin öfkeli ve tedirgin bekleyişi devam ediyor. Opel’in kapanmasından en çok etkilenecek yerlerin başında ise Bochum Langendree geliyor. Opel’e ait 3 fabrikanın bulunduğu bölgede halk gelecek endişesi yaşarken, Opel’in arsasına ucuza satın alarak buraya alışveriş merkezi yapmak isteyen sermaye sahipleri ise kapanmayı dört gözle bekliyor. Opel’de yaşanan gelişmeleri  İşyeri Temsilciliği Başkan Yardımcısı Murat Yaman ve işçilere sorduk.

Murat Yaman (BR Başkan Yardımcısı)

22 yıldır Opel’de çalışıyorum tabi ki, diğer işçi arkadaşlar gibi benim de hayatımın önemli bir bölümü Opel’de geçti, yıllardır Opel’in kapanması gündeme getirildi, ama biz kapanacağına inanamadık. Bizim işverenle yaptığımız anlaşma tek taraflı iptal edildi. Bochum Opel’in kapanması ekonomik anlamda zarar ettiği için değil, adeta öç almak için kapatılıyor, işveren, her türlü fedakarlığımıza, bir sürü hakkımızdan vazgeçmemize rağmen, yine de kapatıyor. En son bize dayatmış oldukları planı reddettik, ama Rüsselsheim’daki merkezi işyeri temsilciliği başkanı bunu kabul etti ve Bochum Opel’in kapatılması onaylandı. Biz bir sürü eylem örgütledik, bilgilendirme toplantıları yaptık, ama ne yazık ki kapanmayı engelleyemedik. Tekrar ‘büyük bir direniş veya grev yapılamaz mıydı’ derseniz, sendika yanaşmadı biz de tek başımıza yapamazdık.

Saim Uzun

1984’den beri Opel’de çalışıyorum. Kapanmasını hiç hazmedemiyorum ve halen kapanacağını düşünemiyorum. Bundan sonra iş sıkıntısı çekeceğim, böyle bir iş bir daha bulamam. Aldığım aylık şimdi bile yeterli değil. Opel’de çalıştığım için güvenerek ev sahibi oldum, borçluyum… Geleceğimizden kaygılıyız, ev ve işyeri atmosferi değişti… ‘Sanierungsplan’ı oylamaya sundular, biz bu oylamaya girmedik, 2. Werk’te 300 kişi çalışıyor, 3. vardiyada 600 işçi çalışıyor, gece vardiyasını iptal ettiler. 2013’te 900 işçiyi çıkarmayı düşünüyorlardı ama biz bu sürecin içinde değildik, biz bu oylamaya katılsaydık belki, bu süreci değiştirebilirdik, sendika iyi bir tutum sergileyemedi, olan işçilere oldu. Şimdi sosyal plana dahil olacak mıyız diye kuşkularım var. Ben bugüne kadar hiç devletten geçinmediğim için hislerimi anlatamam…

Sadık Alaçam

1987’den beri Opel’de çalışıyorum. Babam da 1976’dan beri çalıştı, 2001’de emekli oldu. Opel’de kendimi garantide sayıyordum. 2005 krizinde Bochum Opel’i gözden çıkarmayı düşünüyorlardı, daha sonra Bochum’da bir haftalık bir direniş oldu, bu direniş sayesinde Opel’in 2016’ya kadar kapanma süresi uzatıldı, ama işçilere hep şantaj yapıldı, bizden hep fedakarlık istendi. Yılbaşı parasından, izin parasından ve aylıklardan kesintiler oldu, tabi bunlar hep ‘işyerimizin geleceği’ için istendi! Bochum’da „Astra kalacak“ dendi o da gitti, Zafira burada imal edilecekti onu da Rüsselsheim’a verdiler. Ben işe girdiğimde 18 bin kişi çalışıyordu şimdi taşeron firmasında çalışanlarla beraber 5 bin kişi kaldı.

Bochum Opel direnişten sonra hep hedefteydi, Burada işçilerin birliğini ve mücadelesini hazmedemediler, diğer fabrikalardaki işçiler arasında rekabet yaratarak işçilerin dayanışmasını engellediler, Buna en iyi örnek Rüsselsheim Opel. Burayı kapatırken ‘zarar ediyoruz’ diyen General Motors, Rusya’nın Petersburg’daki montaj fabrikasını büyüttü. Kısacası fedakarlıklar yapılarak işyeri korunmuyor, işçiler mücadeleden yanaydı ama sendika için bunu söyleyemeyiz

Erdal Karaboğaz

– Ben Langendrede’ki bir esnaf olarak tabi ki çok üzülüyorum; bizi çok etkiler, işyerimiz Opel’e yakın olduğu için bizim müşterilerimiz ve siparişlerimiz olmayacak bu da otomatikman bizim işlerimizi etkileyecek, Opel’in kapanması aynı zamanda yan firmalarında kapanması anlamına geliyor. Opel’de üç kuşak orada hayatını istihdam etti, ama bu duruma gelmesi çok üzücü.