Almanya sinemalarında geçen hafta farklı bir film gösterime girdi: ‘We Want Sex’. Diğer adı ‘Made in Dagenham-Dagenham Yapımı’ adlı BBC yapımı filmin adı ilk anda başka bir çağrışım yapsa da, işçi kadınların hak alma mücadelesini anlatıyor.
Filmde, 68 rüzgarının da etkisiyle, İngiltere’deki Ford Fabrikası’nda çalışan kadın işçilerin, “eşit işe eşit ücret” mücadelesine kalkışmaları, onlara başlangıçta gülüp geçenlerin önce korku sonra da saygısını ‘kazanmaları’ anlatılıyor.
Film, mücadelenin bir kesitini verdiği için tarihsel arka planı, dönemi yeterince göstermese de sendikal bürokrasinin oyunlarına, büyük sermaye gruplarının hükümetler üzerindeki baskısına, kadınların mücadele ederken yaşadığı değişime, özel yaşamlarındaki çatışmalara, kadınların politik dilinin farklılığına, mücadelenin yol açtığı değişime dikkat çekiyor.
Taşıdıkları ‘Eşit işe eşit ücret istiyoruz’ (‘We want sexual Equality) pankartını halkın ilgisini çekmek için “We want sex’ (Sex istiyoruz!) yazısı görünecek biçimde açan kadınlar, verdikleri mücadele sonucu ilgi odağı haline geliyorlar ve sonuçta grevleri başarıyla sonuçlanıyor. Ücretleri düşürülmediği gibi 1970 yılında İngiltere’de eşit işe eşit ücret hakkının yasalaşmasını da sağlıyorlar.
Aradan 42 yıl geçmesine rağmen kadınların eşit işe eşit ücret talebi hala geçerliliğini yitirmedi. Hala Almanya’da aynı işi yapan kadın ve erkeğin aylık gelirleri arasındaki fark yüzde 24 civarında. 100. yılı kutlanacak olan Uluslararası Emekçi Kadınlar Günü’nde sendikaların talepleri arasında hala bu talep var.
68’de mücadele eden kadın işçiler gibi sendika kadın örgütleri de, amaçlarının erkeklerin ücretlerinin düşmesiyle değil, kendi ücretlerinin yükselmesiyle eşitlenmenin sağlanması olduğuna dikkat çekiyorlar.
Film, alternatif sinemalarda gösteriliyor.
Advertisement
