ÇİĞDEM AS RONAESİN
Enflasyon, hayat pahalılığı ve buna bağlı yaşanan geçim sıkıntısı Almanya’da özellikle düşük gelirli emekçiler için son yıllarda giderek artan önemli bir sorun. Kköln’de yaşayan vatandaşlara hayat pahalılığı konusunda yaşadıklarını sorduk.
Hanım T.:
‘Nereye kadar dayanılır bilmiyorum!
“Bu sene herşey acayip pahalı oldu. Ilk başta evimin kirasından farkediyorum. Dışını yenilediler diye 300 euro birden zam geldi kiraya. Önce 680 euro iken şimdi 980 euro oldu. Bu beni çok etkiledi. Benim maaşım 900-950 euro. Sıcak kira olarak 1.200 euro giderim var. Şu an yeni ev arıyorum ama ucuz ev bulmak mümkün değil. Daha küçük eve geçeceğim. Kiracı derneğine gittim. Inşaat yaptıkları için böyle bir hakları ne yazik ki varmış. Ondan hariç benzin fiyatları normal değil. Kızımın her gün Köln Havaalanı’na işe gitmesi lazım. Haftada 100 euro benzine gidiyor. Ayda kazandığının 400 eurosu öyle gidiyor. Oysa kızım ev ekonomosine destek olabilmek icin üniversitesinin yanısıra işe başladı. Gördü ki o da çalışmadan geçinemiyoruz. Geceleri işe gidiyor. Sabahları da online olarak derslere katılıyor.
Marketlere gitdiğimde de herşeyin pahalılaştığını farkediyorum. Ben artık buranın yaşam şartlarını Türkiye’ye benzetiyorum. Önceden Almanya’da yasadığım için kendimi şanslı görüyordum. Bir-iki senedir artık fark göremiyorum. Ben gerçekten de çok zorlanıyorum.
Ben şu anda dışarı gidip hiç birşey yapamıyorum. Huzur evinde yarım gün çalışıyorum ve yardım alamıyorum. Kizim BAFÖG aldığından dolayı yardımı kestiler. Geçinebilmek için her harcamama dikkat etmek zorundayım. Hiç bir hobim yok ondan dolayı. Dışarda gidip yemek yiyemiyorum.
İşyerinde yemek servisinde çalışıyorum. Orada saatlerimizi düşürdüler. Ondan dolayı kazandığım para da azaldı. Bakım bölümünde de işçileri azalttılar. İşçiler hasta oluyor. Nereye kadar dayanılır bilmiyorum. Koronadan sonra durumlar daha da kötü oldu. Sanki bütün masrafları bizden çıkarıyorlar.”
Fidan Gök:
‘Almanya zengişleştikçe insanları fakirleşiyor’
“Almanya son senelerde cok değişti. Belli etmeden herşeye 10-20 Ccent zam getirdiler. Mesela tereyağına yine zam gelmiş. Ben mesela hastalıktan dolayi Job-Center’den geçiniyorum. Az gelirliler icin geçinmek çok zor. Ben yine şanslıyım. Türkiye’den gelen bir miktar gelirim var ve çocuklarim iyi kazanıyor. Ondan dolayı çocuklarım bana yardım ediyor. Alışverişimi bazen yapıyorlar. Ben buna alışık değilim. Her zaman kendim çalıştım. Sağlık konusu da hakikaten bir felaket. Benim göz damlası kullanmam lazım. Günde 5 defa. Ama ilacın fiyatı 16 euro. Gelirimden ne kalıyor? Kiralar almış başını gidiyor. Mesela oğlum 1.500 euro kira ödüyor. Eskiden belki çok lüks yaşamıyorduk ama istediğimiz gibi yetiyordu paramız. O durumdan bu duruma gelmek tabii ki insanın zoruna gidiyor.
Anlamadığım konu şu; önce insanlar daha duyarlıydı. Böyle durumlarda sokaklara dökülürlerdi ama şimdi böyle şeyler azaldı. Durumu kötü olan birçok insan kendisini içkiye vuruyor. Bazı insanlarin aile desteği de yok. Biz yine iyiyiz.
Benim yine desteğim olduğu için dışarda kahve içebiliyorum. Yakın arkadaşları çağırdığımda gelemiyorlar. Erken emekli olanlarin durumu çok kötü. Dışarda birşey yiyip içmek mümkün olmuyor. Anlamadığım olay, Almanya zenginleştikçe insanları fakirleşiyor. Torunumun sınıfında bir Alman çocuğun kalemleri yokmuş. Bu, böyle bir ülkede nasıl olabilir? Kızım birşeyler alıp çocuğa hediye etti.” (Foto: Pixabay)
