Annie Kelly-Lorenzo Tondo
Binlerce Romen kadını Sicilya’da hasat işçisi olarak çalışıyor. Ekonomik durumlarının çok kötü olması nedeniyle şantaja açıklar, birçok çiftlik sahibi bu durumu istismar ediyor.
Nicoleta Bolos, neredeyse üç yıl her gece kirli bir yatakta kapının önünde ayak seslerini bekledi. Saatler boyu kendini, kapının açılmasına, yatağın yanındaki masanın üstüne bir tüfeğin bırakılmasına ve patronun kendisini yatağına atmasına hazırladı.
Bolos’un çiftlik sahibinin ayak seslerinden daha fazla korktuğu tek şey işini kaybetmesiydi. Bu yüzden kocası dışarıda kafayı çekerken her gece tecavüze uğradı, dayak yedi.
„Önce kocam bana ne yapmam gerektiğini söyledi. Çalıştığımız seranın sahibi benimle yatmak istiyordu. Bunu yapmazsam bizi geri gönderecek ve paramızı ödemeyecekti. Kocamın deli olduğunu düşündüm. Yapmam dediğimde beni dövdü. Patronumuzun istediği her şeyi yapmam gerektiğini söyledi – işimizi sürdürebilmemizin tek yolu buydu. İşverenim geldiğinde, beni silahla tehdit etti. Hareket edersem kafamı uçuracağını söyledi. İşi bittiğinde, çekti, gitti.
BÜTÜN AVRUPA İÇİN SEBZE
Ertesi sabah Bolos, kocasıyla birlikte sıcak bir serada İtalya’nın Avrupa’daki en büyük meyve ve sebze, Ragusa eyaletinin de Avrupa’daki üçüncü büyük sebze üreticisi olmasına yardım eden tarımsal ürünleri topladı. Bolos, orada çalışırken işçiler insanlıkdışı barınaklara yerleştirildi, akşam yemeği için kedi maması verildi ve tıbbi bakımdan mahrum bırakıldılar. Geceleri, o ve diğer işçiler çiftçi ve arkadaşlarının emirlerine amadeydiler. “Buraya geldiğimde, Avrupa ülkesinde zor ama düzgün bir iş bulduğumu sanıyordum. Ama biz köle yapıldık.“
Ragusa’da, Bolos gibi, beyaz plastik çadırlarla kaplı tarlaların arasında kaçak 5000 Roman kadın çalışıyor. Göçmenlerin haklarını koruyan İtalyan STK Proxyma Derneği, seralarda çalışan Romenlerin yarısından fazlasının işverenleriyle cinsel ilişkide bulunmaya zorlandığını tahmin ediyor. Neredeyse hepsi zorunlu çalışma ve ağır sömürü koşullarında çalışıyorlar.Polis, çoğu Romanya’dan gelen 7.500 kadının bölgedeki çiftliklerde kölelik koşullarında yaşadığını tahmin ediyor. Sicilya jandarma komutanı Guido Volpe, Ragusa’nın adadaki bu tür bir sömürünün merkezi olduğunu söylüyor. “Bu kadınlar tarlalarda köle olarak çalışıyorlar ve şantajla çiftliklerin sahipleri ile cinsel ilişkiye zorlanıyorlar” diyor. “Bu tür şeylerin araştırılması veya önlenmesi kolay değil çünkü kadınlar konuşmaya korkuyorlar. Kadınların çoğu, çocuklarını ve ailelerini geride bıraktı.
Umutsuz, acı kararlar almaya zorlandılar.“
Bolos, beş aylık kızını başka bir Ragusa çiftliğindeki bir depoda beslerken “Geldiğim yerde iş yok” diyor . „Aylık ortalama maaş 200 avro. Burada çok daha fazla kazanabilirsiniz. „Bunun için acı çekmek zorunda olsanız bile.“
TACİZ VE İSTİSMAR YAYGIN
Bu yazı için on Rumen kadınla konuştuk. Herkes düzenli cinsel taciz ve istismardan söz etti. Aşırı sıcakta susuz on iki saat çalışma, ücret eksikliği ve makul olmayan konaklama. Çalışma günleri genellikle fiziksel şiddet ile dolu. Silahla tehdit edildiler ve çocuklarına ve ailelerine yönelik tehditlerle istemedikleri şeyleri yapmaya zorlandılar. Palermo Üniversitesi’nden Alessandra Sciurba, 2015 yılında Sicilya’daki Rumen kadınların istismarını belgeleyen bir rapor hazırladı. Koşulların o zamandan beri daha da kötüleştiğini söylüyor. „Kadınlar göç etmek zorunda olduklarını, böylece Romanya’daki çocuklarının yoksulluk içinde yaşamalarını engellediklerini söylüyorlar. Ama kendileri kötü şartlara ve istismara katlanmak zorunda kalıyorlar. Gördüğümüz şey, BM Uluslararası Çalışma Örgütü’nün tanımladığı şekilde zorunlu çalışma ve insan kaçakçılığından başka bir şey değil.“ diyor Sciurba. Savcı Valentina Botti, cinsel taciz ve iş sömürüsü ile ilgili bazı şikayetlerde bulunulduğunu, Romen kadınların istismarının çok büyük olduğunu söylüyor. „Kaçırma, cinsel saldırı ve kölelik koşulları, ispatlamış olduğumuz en ciddi üç suç.“ Kürtaj yaptırmak isteyen Romen kadınlarındaki büyük artış Sicilya’daki doktorları ve insan hakları gruplarını uyarıyor. Proxyma’ya göre, Romen kadınlar Ragusa’daki kadın nüfusunun yalnızca yüzde 4’ünü temsil ediyor, ancak kayıtlı kürtajların yüzde 20’si onlara ait.
TEHLİKELİ KİMYASALLAR
Ek olarak, çalışma koşulları bazı durumlarda aşırı derecede tehlikeli. Genç bir kadın, koruyucu giysiler olmadan kimyasallarla çalışmaya zorlandıktan sonra hasta olduğunu bildirdi. “Böcek ilacıyla kaplı yiyecekleri işlemek zorunda kaldım. Hastalandım. Sürekli öksürüyordum ve nefes alma sorunlarım vardı.“ İhlalleri yetkililere bildiren işçiler, bundan sonra genellikle iş bulamadıklarını bildiriyor. “Eşimle birlikte seralarda çalıştım ve mal sahibi benimle yatmak istedi” diyor Gloria. “Reddettiğimde beni dışarı attı. Daha sonra onu polise bildirdim. O zamandan beri artık iş bulamıyorum. Diğer çiftçiler polise gittiğimi biliyor.“
Nicoleta Bolos gece çilesine daha fazla dayanamadı. Avluyu ve kocasını geride bırakarak kaçtı. Şimdi işsizdi ve iki çocuğuna ve Romanya’daki eve para gönderemezdi. Arkadaşlarının otobüs bileti için topladıkları parayı alıp yola çıktığında, çocuklarının velayetini çoktan kaybetmişti. Şimdi eski eşinin amcasının yanında yaşıyorlar, amca Nicoleta’nın çocuklarıyla görüşmesine izin vermiyor. Bu yüzden, kendisine yapılan şiddete rağmen, bir otobüse bindi ve 50 saatlik yolculuktan sonra Ragusa seralarına geri döndü. Ragusa’da hasat yardımcıları için çok fazla iş var. Yerel ekonomi göçmen işçilere güveniyor. İtalya Parlamentosu’nda cinsel taciz konusunu gündeme getirme girişimleri şimdiye dek sonuçsuz kaldı. 2015’te milletvekili Marisa Nicchi, Romen işçilerinin köleleştirilmesi konusunda meclis oturumu yapılması başvurusunda bulundu ve hükümeti soruşturma yapma kararı almaya çağırdı. İki yıl geçmesine rağmen İtalyan hükümeti hiçbir şey yapmadı. Nicchi; „Ama pes etmiyoruz. Bu suçlar sona ermeli. “ diyor.
Nicoleta Bolos, İtalya’ya döndükten sonra Romen bir adamla tanıştı ve iki çocuk daha doğurdu. Eski şefiyle ilgili suç duyurusunda bulundu ama işlem hala beklemede. Sonunda diğer Romen kadınlarına yardım etmek için kamuoyuna açılmaya karar verdi. Bebeği kucağındayken plastik bir sandalyede oturuyor ve konaklama yerini gösteriyor. Duvarlar nemli, ısıtma veya su yok: „Buradaki hayatımız bu. Fakat çocuklarımı bir daha kaybetmeyeceğim. Onlar nedeniyle herşeye katlandım, köle oldum – onlar yüzünden o adamı her gece yatağıma sokmak zorunda kaldım. Şimdi herkesin bunu bilmesini ve durdurmak için harekete geçmesini istiyorum. “
Freitag gazetesinden çeviren Semra Çelik
