10 Milyarlık bütçe kesintisi: Ekonomi bakanı ekoloji emek ve eğitimin kanını emiyor
Benoit Barnett
Revolution Permanent
Avrupa direktifleri doğrultusunda Fransız hükümeti ekonomik krizin bedelini işçilere ve emekçi sınıflara ödetmeye devam ediyor. Avrupa, kovid 19 döneminden miras kalan “Ne pahasına olursa olsun” döneminin sonuna doğru ilerlerken, Fransız hükümeti ekonominin 29 sektöründe 10 milyar avroluk bütçe kesintileriyle başı çekiyor. Ekonomi Bakanı Bruno Le Maire’in açıklamalarından üç gün sonra resmi gazetede yayımlanan bütçe kesintilerine ilişkin kararname şimdiden insanların günlük yaşamlarını olumsuz etkilemeye başladı. Etkilenen sektörler arasında fonları 2 milyar avro azaltılan ekoloji, 1.1 milyar avro kaybeden “çalışma ve istihdam” ve sırasıyla 692 milyon avro ve 900 milyon avro kaybeden milli eğitim ve yüksek öğretim yer alıyor. Bruno Le Maire rengini açık etti: Borca karşı koymak için, işçiler ve çalışan sınıflar ekonomik krizin yükünü çekmek zorunda kalacak.
Ekoloji, ulusal harcamaların sadece yüzde 5’ini oluşturmasına rağmen, bütçe kesintilerinin yüzde 2’si ile en çok etkilenen sektörlerden biri oldu. Kesilen bu miktar normalde okulların altyapısının yenilenmesine yönlendirilmesi gerekiyordu. Hükümetin önceliklerinin bir sembolü olarak, kemer sıkma politikasından en az etkilenen sektörler, bütçeleri sırasıyla 118 milyon avro ve 134 milyon avro kesilecek olan cezaevleri ve polis teşkilatı. Gabriel Attal’ın istihdam ve milli eğitimle ilgili açıklamalarının aksine, ekonomik göstergeler daralmayı göstermekte ve bu halihazırda krizdeki Macronizmin neoliberal reform projelerini zorlaştırmakta.
MİLLİ EĞİTİM SALDIRI ALTINDA: YAKLAŞIK 700 MİLYON AVRO DAHA AZ VE 11 BİN KADRO İPTAL
Le café pédagogique web sitesine göre, Fransız eğitim sisteminde 11 bin kişi bu istihdam kesintisinden etkilenecek. Kamu sektöründe ilköğretimde 2 bin 620, ortaöğretimde ise 1740 öğretmen kadrosu kapatılacak. Özel sektörde ise 1760 kişi işten çıkarılacak. AED’ler ve AESH’ler (Özel gereksinimi olan öğrenciler için asistanlar) için ise 4 bin 600 kadro artık finanse edilmeyecek. Gabriel Attal’ın üniversite reformunun “seviye grupları” ile uygulanmasını sağlamak üzere 2 bin 137 öğretmen kadrosu ihdas edileceğine ilişkin açıklamalarından iki ay sonra, hükümet artık gerici reformlarına eşlik edecek süslü yalanlar yaratma zahmetine bile girmiyor.
Attal, eğitim bakanlığından ayrılırken “Okulların tüm mücadelelerin merkezinde olacağını” ve beş yıllık dönemin “mutlak önceliği” olacağını söylemişti. Ancak, bu bütçe duyuruları, önceki reformlarla zaten son derece savunmasız hale getirilmiş olan eğitim çalışanlarının kan kaybını körüklemeye devam ediyor. SNES-FSU’nun basın açıklamasında belirtildiği üzere: “Bu kanama, hükümetin, meslekleri cazip hale getirmek ve tüm öğrenciler için kamu hizmeti görevlerinin düzgün bir şekilde yerine getirilmesini garanti altına almak amacıyla çalışma koşullarını, ücretlerini ve terfilerini iyileştirerek personel istihdam etmeyi reddettiğini bir kez daha teyit etmektedir.”
FRANSA: İŞÇİLERE VE EMEKÇİ SINIFLARA KARŞI AVRUPA KEMER SIKMA DİREKTİFLERİNİN İYİ ÖĞRENCİSİ!
Diğer taraftan, bütçe kesintilerine ilişkin bu kararname, kovid 19 ve Ukrayna’daki savaşın tetiklediği krizler karşısında devletlerin kasalarını doldurmak için oluşturulan Avrupa’nın “Ne pahasına olursa olsun” politikasının sonunu işaret ediyor. Fransa’nın Avrupa Birliği’nin ekonomik direktiflerine uyması, geçtiğimiz ocak ayında onaylanan İstikrar Paktı’nın yürürlüğe girmesini takip ediyor. Bu pakt, kamu maliyesinin 4 ila 7 yıl içinde normalleşmesini ve bunun da sadece bir dizi bütçe kesintisinden oluşmasını öngörüyor. (…)
Bruno Le Maire’in umutları ne olursa olsun, kemer sıkma önlemlerinin doğrudan sonuçları, iş ve işçilerin yaşam koşullarına yönelik şiddetli saldırılar vaadiyle birlikte, nüfusun güvencesizliğinde bir artışı getirecek. Geçtiğimiz haftalarda, reel ücretlerdeki kaybın onayladığı bir dönemde, bir dizi özel ve kamu sektörü şirketinde çalışanlar, temel talepleri ücretler olmak üzere greve gittiler. Hükümetin devam eden acımasız saldırısı karşısında, gerici neoliberal politikalarına bir alternatif olmak için özel sektörde ve kamu sektöründe geniş tabanlı bir hareket inşa etmemiz gerekiyor.
Çeviren: Eren Can
