Ali Çarman / Straßburg
Fransa’da ocak ayı ortalarında bu yana sular durmak bilmiyor. Hükümetin emeklilik yaşını 62’den 64’e çıkarma planları var. Emekilik yaşının 64’e çıkarılmasıyla birlikte bir işçi veya memur emeklilik maaşını tam alabilmek için 43 yıl prim ödemesi gerekiyor. Bu da, işçiye emekçiye yaşamı adeta zindan etmek gibi bir durum. Gelinen yerde, ülkenin dört bir tarafında vücut bulan işçi-emekçi hareketi fikri ve pratiğinin adımlarına bütün dünya tanıklık etmekte.
Eylem birliği güçlü bir silahtır
Sınıfın kazanımlarına karşı başlatılan bu büyük saldırı dalgası karşısında, başta CGT olmak üzere bütün sendikalar ortak hareket ediyor. Böylece, grev ve eylemlere katılım sayısı artarak, özellikle de yürüyüşler rengarenk bayraklarla coşkulu geçmekte.
Çarşamba günü Strasburg’da istasyon ve çevresi polis ve bariyerle doluydu. Polis engeline takılmadan mitingin başlangıç alanına doğru yol aldık. Normal şartlarda cıvıl cıvıl olan şehir tam bir sessizlik içindeydi. Sanki herkes biraz sonra doğacak havaya kendini hazırlamıştı. Birçok mağaza „Saat 14.00’te kapalıyız“ duyurusunu kapılarına asmışlar.
Tous Ensemble Tous Ensemble / Hep Birlikte
Avenue de la Liberte alanına önce sendikaların görevlileri ve sahne olarak kullanılan arabaları Geldi. Saat ikiyi biraz geçince alan boydan boya doldu taştı. Ve her yerden ‚Tosu Ensemble‘ sesleri yükselmeye başladı. Almanya’da alışık olduğumuz konuşmalara tanık olmadık. Saat 14.30 olunca yoğun kalabalıktan dolayı şehir merkezine doğru yürüyüş başlatıldı.
Yürüyüşde ihr yaş grubu ve bütün iş kollarında emekçilerin varlığının yanı sıra gençlerin yoğun katılımı dikkat çekiyordu. Bir çok sendika söylenen şarkıları eşlik edilmesi için direniş şarkıları yazılı bültenleri dağıtmış. İşçi sınıfının en temel marşı Enternasyonal sık sık söylendi.
Taşınan Pankart, döviz ve bayrakların haddi hesabı yok. İşte bunlardan birkaç örnek: „Ne bir gün fazla ne bir euro eksik“, „60 yaş net emeklilik maaşı“, „Hep birlikte kazanacağız“, „Dayatmalara boyun eğmeyeceğiz“, „Biz her şeyiz, Kapitalizme karşıyız.“
Gençlik geleceğine sahip çıkıyor
Sendikalardan bağımsız, hayli kalabalık bir gençlik korteji oluşturulmuş ki, yürüyüş sonuna kadar coşku ve sesleri eksilmedi. Gençlik kortejinin en önünde sıralanmış beş kişiden, bir kişi ritim verirken ellerinde mikrofonlarla dört genç taleplerini haykırıyordu. Bir ara korkunç denebilecek bir ses duyduk! Bu ses sonra belli aralıklarla duyulmaya devam etti. Öğrendik ki, işçiler tarafında hazırlanan gazlı bir cihaz ile ses bombası patlaması oluyordu.
Senatodan geçirilen ‚Emeklilik reformu‘ bugün parlamentoda ele alınacak. Sonuç ne olursa olsun, Fransa işçi sınıfı kendi tarzında herkese önemli uyarı ve dersler vermeye devam edecek.
Süreklilik kazanan grev ve genel eylemler
İşçilerin daha güzel bir hayat sürdürme mücadelesi dünden bugüne aralıksız devam etmekte. Fransa’da sendikalar ortaya çıktığı günden beri doğrudan siyasal eylemler yapmaktan geri durmadılar. Bunun için Almanya’daki işçi eylemlerinde sık sık ‘Şimdi Fransızca konuşma zamanı‘ seslerini duyarız.
Ocak ayı ortasında başlayan grevler daha ne kadar devam edeceği bilinmiyor. Bunun için net bir şey söylemek de zor. Ancak, neresinde bakılırsa bakılsın, neresinde ele alınırsa alınsın Fransa işçi sınıfı “her şeye bize bağlı” tutumunda kolay kolay vazgeçmeyecek.
Binlerce kişinin katıldığı yürüyüş akşam saatlerinde olaysız bir şekilde sona erdi. Meşru bir zeminde mücadele eden işçi ve emekçilerin deneylerinde öğrenilinecek çok şey var.
