Owen JONES / The Guardian
Suella Braverman neyin peşinde? Göçmenleri Batı medeniyetine yönelik varoluşsal bir tehdit olarak nitelendiren, çok kültürlülüğe saldıran ve yabancı uyruklu annelerin sahip olduğu çocuk sayısından karanlık bir şekilde bahseden İçişleri Bakanı, bu hafta ABD’deki sağcı bir düşünce kuruluşunda yaptığı konuşmayla yeni bir dibe vuruşa imza attı. Braverman’ın, aşırı sağcı görüşleri ana akıma sokma konusunda bir formu var, ancak bu konuşma özellikle korkunçtu. Avrupalıların elitlerin suç ortaklığıyla yabancılar tarafından değiştirildiğini öne süren aşırı sağcı bir komplo teorisi olan “büyük değişim”le aynı mecazlarla doluydu.
Konuşmasının No.10 (Başbakanlık Ofisi) tarafından imzalanmış olması onu İngiliz hükümetinin resmi pozisyonu haline getiriyor, ancak Braverman’ın ABD’ye gitmesi daha çok serbest bir keşif gezisi gibi görünüyor. Muhafazakar Parti, belki de önümüzdeki bahar ya da yaz aylarında, potansiyel olarak dehşet verici bir yenilgiye doğru ilerliyor. Muhalefetle geçirilecek uzun ve zorlu bir dönem pek çok parlamenterin içini korkuyla dolduruyor ve ABD’deki sağcı konferans piyasasının paraya boğulmuş olması Braverman’ın gözünden kaçmış olamaz. Donald Trump’ın da gelecek yıl başkanlığı geri alma şansı endişe verici derecede yüksek ve onun kampı da benzer şekilde zehirli melodiler mırıldanan İngiliz siyasetçilerden şüphesiz etkilenecektir.
Geçen yıl liderlik için adaylığını koyduğu düşünülürse Braverman’ın Muhafazakar Parti tacını arzuladığı bir sır değil. Ancak yenilgiden sonra geriye kalan parlamento kalıntısı onun iki kişilik kısa listede yer almasına izin verirse, bakış açısı Muhafazakar taban arasında alıcı bir kitle bulacaktır. 2020 yılında yapılan bir ankete göre Muhafazakar üyelerin yarısı “Çok çeşitli geçmiş ve kültürlere sahip olmanın Britanya kültürünü zayıflattığına” inanıyor. İngiliz sağı da ABD’dekine benzer bir süreçten geçti. Zira aşırı uçlar, Muhafazakarları radikalleştirmek için sözde kültür savaşı konularını kör araçlar olarak başarıyla kullandı. GB News bu süreçte önemli bir kanal oldu, ancak Yunan Neonazileri savunan makaleler yayımlayan, büyük değişim teorisini destekleyen yazılar basan ve Muhafazakar Partide yeterince İslamofobi olmadığını savunmak için köşe yazarları görevlendiren sözde saygın bir sağcı dergi olan Spectator’ın rolünü düşünün. Siyasi canavarlar durup dururken ortaya çıkmazlar: Kolektif bir çabayla tuğla tuğla inşa edilirler. Braverman’ın kendisi bir sonraki Muhafazakar Parti lideri olsa da olmasa da, Bravermanizm İngiliz sağının geleceğidir.
Ancak Bravermanizm yalanlar üzerine inşa edilmiştir. Braverman konuşmasında “İngiliz değerleri”nden bahsediyor. Bu ifadeyi kullanmakta yalnız değil ama aslında ne anlama geliyor? Hepimizi birbirine bağlayan tutarlı bir İngiliz değerleri dizisi diye bir şey yok. Braverman ve ben, ikimiz de İngiliz’iz, ancak bu köşenin de altını çizdiği gibi, onun değerlerini itici buluyorum. Bu duygunun karşılıklı olduğunu umuyor ve bekliyorum.
Braverman’ın kendi web sitesine göre, üç temel İngiliz değeri “eşitliğe, demokrasiye ve hukuka saygıya olan inanç”. Öyle mi? Büyük ölçüde muhafazakar politikalar sayesinde, Birleşik Krallık gelişmiş ülkeler arasında en yüksek eşitsizlik seviyelerinden birine sahip ve Muhafazakarların bize göstermekten asla yorulmadığı gibi, Braverman ve partisi servet ve gücü yeniden dağıtarak eşitliği teşvik edecek politikalara ideolojik olarak karşı çıkıyor. Braverman hükümetinin demokrasi konusundaki sicili de, ister seçmen kimliğini zorunlu hale getirerek vatandaşların haklarını ellerinden almak, ister grev hakkını baltalamak, ister Suudi Arabistan gibi despotizmlerle ittifak yapmak olsun, daha iyi değil. Partinin hukukun üstünlüğüne verdiği sözde destek, bize Partygate’i ve parlamentonun hukuksuz bir şekilde açılmasını sağlayan ve Brexit konusunda uluslararası hukuku “çok özel ve sınırlı bir şekilde” çiğnemeyi açıkça taahhüt eden bir hükümet için gülünçtür.
Dürüst olmalıyız: Britanyalılığın saygı duyduğumuz ve nefret ettiğimiz unsurları var. Bazılarımız NHS’nin kamu ihtiyaçlarını özel vurgunculuktan üstün tutmasına hayranlık duyuyor, hak ve özgürlüklerimizin otoriteye başkaldıran vatandaşlar tarafından nasıl güvence altına alındığını kutluyor ve gerçekten de çeşitliliğimizi savunuyor. Braverman gibi diğerleri ise imparatorluk, yabancılara karşı düşmanlık ve kâr güdüsüyle hareket ediyor. Farklı ahlaki evrenlerde yaşıyoruz: Britanyalılık yorumumuz aynı değil.
Ulusal kimliği kutsallaştırmaya çalışanların tehlikeli amaçları var. Azınlıkları sürekli şüphe altında bırakarak onları sadakatlerini kanıtlamaya zorlarlar. Statükoya meydan okuyan muhalifleri de kendi kültürlerine yabancı muamelesi yaparak gayrimeşrulaştırmaya çalışırlar. McCarthyciliğin, şüpheli solcuları Amerikan Karşıtı Faaliyetler Komitesinin önüne nasıl çıkardığını düşünün ve modern Muhafazakar Partinin “Britanyalılığı” tanımlamasına izin vermenin korkunç sonuçları daha açık hale gelmelidir.
Braverman’ın hırsı yetenekle eşleşmiyor, ancak Boris Johnson döneminden iyi bir şey çıktıysa, en iyi ve en parlak olanın zirveye yükseldiğine dair kalıcı efsane nihayet son ayinini yaptı. Braverman’ın bir misyonu var: Sağı kendi otoriter ve hoşgörüsüz imajına göre yeniden şekillendirmek, umarım dümende de kendisi olur. Liderlik görevi ister ona ister bir başkasına düşsün, fikirlerin savaş alanında o çoktan kazandı.
Çeviren: Sarya Tunç
