Bayram Aksu / FRANKFURT
Özkan Akgül Lufthansa’nın yemek ve içecek işlerini yapan LSG firmasında 1995 yılından beri çalışıyor. O yıllarda işe başlayan birçok işçi gibi Özkan da aylık 40 saat üzerinden işe başladı. Ve yazılı yapılan anlaşma esnasında çalışanların aynı zamanda tam gün çalışan bir işçi gibi çalışacağı sözlü olarak belirtildi. O dönemlerde sendika ve işverenler arasında yapılan bir anlaşma sonucunda, işverenin ihtiyaç duydukça işçileri daha fazla çalıştırma hakkına sahip olmasını sağlayan bir karar alınmıştı. LSG yapılan bu anlaşmayı fırsata çevirdi. 1995 ve 2015 yılları arasında basit bir hile ile işçileri yaklaşık tam gün çalıştırırken Noel ikramiyesi ve tatil ücreti ödemelerini 40 saat üzerinden yaparak önemli bir kar elde etti.
LSG yaptığı bu anlaşma ile esnek çalışma sayesinde hem tam gün çalışan işçi işe almadı hem de ödemesi gereken sosyal giderlerden kar sağladı. Fakat işçiler açısından bu durum yaşlılıkta yoksulluk içinde yaşanması anlamına geliyordu. İşverenin emeklilik kasasına yatırdığı ücret 40 saat üzerinden hesaplanıyordu. Özkan Akgül 2002 – 2015 yılları içerisinde tam gün çalışmasına rağmen emeklilikten yararlanmadığından dolayı Frankfurt İş Mahkemesi’ne dava açtı. İlk açılan dava bu konu eyalet mahkemesine yönlendirildi. Eyalet İş Mahkemesi davayı reddedildi. Hiçbir gerekçe gösterilmeyen bu karara karşı Federal İş Mahkemesi’ne başvuruldu. Federal İş Mahkemesi yapılan başvuruyu değerlendirdi ve 23 Şubat 2021’de karara bağladı. Mahkeme Özkan Akgün’ü haklı buldu ve geçmiş yıllara dönük tüm haklarının geri verilmesini sağladı.
Özkan Akgül’ün kazandığı davanın Almanya’da örnek dava olarak görünmesinin asıl nedeni son yıllarda bir çok şirketin daha az işçi istihdamı ve işe göre işçi çalıştırması. Ve bunu yaparken de yasal olarak da kendilerini garantiye alıyorlardı. Fakat bu karar birçok işçi açısında geriye dönük haklarının alınmasına olanak sağlıyor. (BAG 7 Mart 1995 – 3 AZR 282/94 – nedenleri B III 2’sine, BAGE 79, 236)
