IG Bau Düsseldorf yönetimi uzun yıllardır sendikalı olan üyeler için her yıl geleneksel olarak düzenlediği jübile etkinliğini bu yıl 22 Eylül’de Düsseldorf’ta gerçekleştirdi.
Yönetim kurulu adına başkan Tino Brüning’in açılış konuşmasının ardından sendikanın bölge sekreteri Mahir Şahin de konuşmasında kısaca 1959 yılından bugüne kadar yaşanan önemli politik, kültürel olaylara ve değişimlere değinerek, bu süreçte 25, 30, 40, 50, 60 ve 65 yıldan beri sendikaya üye olanlara birer plaket takdim etti. Plaketini alan bazı işçiler gazetemize duygu ve düşüncelerini anlattılar.
Erwin Harrmann: 86 yaşındayım 3 yıl meslek yaptım, o zaman aylık 60 DM alıyordum. İşe başladığımda haftalık 48 saat çalışıyorduk ve saat ücretimiz 1,80 DM idi. Ücretimizi de haftalık olarak torbanın içine konulup elden veriyorlardı. Biz işçiler o zaman buna “torba büyük ücret az” diyorduk. Evlendiğim zaman Düsseldorf’ta 80 metrekarelik ev kiraladım, 150 DM kira ödüyordum. Aylık ücretim de 800 DM idi. Bugün Düsseldorf’ta böyle bir evde oturmak ve inşaatta alacağın ücretle geçinmek daha zor. 43 yıl inşaatlarda çalıştım. Sendika olmadan ücret ve çalışma koşularını düzeltmek mümkün değildi. Bizler bunun önemini yaşayarak gördük. Onun için 65 yıldır sendika üyeliğimi devam ettiriyorum gençler için.
Norbert Kruthoff: Son 20 yıldır Kemna Bau Neuss firmasında çalışıyorum. İlk işe babamın çalıştığı firmada başlamıştım. 40 yıl önce sendikaya beni babam üye yapmıştı. Ben de çocuklarımı sendika üyesi yaptım.
Werner Janssen: Mesleğim mimarlık. Bizim meslekle ilgili bir toplu sözleşme durumu olmadığı halde 60 yıldır sendikaya üyeyim. Çünkü dedem de babam da sendika üyesiydiler.
