Türkçeye ‚Yarın Hala Var‘ ya da ‚Umut Hala Var‘ adıyla çevrilen “Morgen ist auch noch ein Tag” filmi 4 Nisan 2024’ten itibaren Almanya sinemalarında gösterime girdi.
Film 80 yıl önceki İtalyan kadınının rolünü konu ediyor. Delia bir eş ve üç çocuk annesidir. Onu tanımlayan roller bunlar, çünkü savaş sonrası İtalya’sında, 1940’ların ikinci yarısındayız. Tamamen normal bir aile, faşizmden kurtuluşun olumlu dürtüsü ile savaşın sefaleti arasında kalan bir Roma’da yaşıyor. Kocası Ivano, ailenin en büyük patronu; elindeki azıcık parayı bile eve getirmek için çok çalışmak zorunda. Karısına değil, sadece kavgacı ve despotik yaşlı bir adam olan ve her şeyden önce gelini Delia’yı ideal bakıcı olarak gören babası Ottorino’ya saygı duyuyor. Delia’nın tek tesellisi, huzur anlarını ve birkaç samimi sırrı paylaştığı arkadaşı Marisa. Bahar geliyor ve tüm aile, en büyük kızı Marcella’nın yaklaşmakta olan nişanı yüzünden kargaşa içinde. Marcella da bir an önce iyi bir orta sınıf çocuğu olan Giulio ile evlenmeyi ve sonunda tatsız evinden kurtulmayı umuyor. Uzun bir televizyon kariyeri ve 30’dan fazla filmi olan başrol oyuncusu Paola Cortellesi, ilk yönetmenlik denemesi olan bu tek kadın projesinin de senaristi ve yönetmeni. Filmi İkinci Dünya Savaşı’ndan sonra İtalya’daki Yeni-Gerçekçi sinemaya çok başarılı bir saygı duruşu niteliği taşıyor. Bu nedenle film etkileyici siyah beyaz çekilmiş. Cortellesi bizi, İtalya’nın geri kalanı gibi yoksul ve yıkılmış olan 1946 Roma’sına sürüklüyor. Filmde bazı ilginç anlatım araçları yer alıyor. Her şeyden önce Delia’nın kocası Ivano’dan sıklıkla maruz kaldığı fiziksel şiddet gösterilmiyor.
Film, tüm nesillerin kadınların mülk olduğu fikriyle büyüdüğünü açıkça ortaya koyuyor; kadınların özgürleşmesi, erkeklere aşırı korkuya dayalı saygı duyulmaması ile eş anlamlı. Bu da yetmezmiş gibi erkeklere ara sıra partnerine el kaldırmanın erkeklik göstergesi olduğu, kıskançlık ve sahiplenmenin de sevginin ifadesi olduğu öğretiliyor. Drama ve komedinin başarılı bir karışımı olan ‚Yarın hala var‘, Cortellesi’nin bir oyuncu olarak ironisi, Delia’nın dar kafalı ve zorba kocasının elinde sürekli aşağılanması gibi en zor sahneleri bile, altta yatan bir hafiflikle veriyor. Daha iyi bir yarına, farklı bir yarına duyulan bu ince ama gözle görülür özlem, filmi saf eğlencenin ötesine taşıyor. Öfkeli olduğu kadar güzel ve tuhaf bir şekilde komik bu film İtalya’da gişe rekoru kırdı. Hem de Hollywood filmi Barbie’nin bilet satışını aşarak… (YH)
