Çalışma yaşamımda yaşadığım sorunları Yeni Hayat gazetesi aracılığıyla paylaşmak istedim.
30 yıl önce Almanya’ya geldim. Wuppertal şehrinde kalıyorum. 2015 yılında Dussman firmasında işe başladım. Bu firma temizlik işini üstlendiği için Bayer şirketinin temizlik işinde çalışmaya başladım. Yaklaşık 4 yıl sonra Dussman firmasının Bayer’den aldığı işin sözleşmesi bitince bu sefer işi Sodexo firması aldı. Bu firma da bizi işe aldı ama bir çok konuda bilgimiz olmadığı için Dussman’dan tazminat almadan çalıştığımız senelerimiz sıfırlanarak yeni firmaya geçtik.
Bildiğiniz gibi her şeyin fiyatı yükseldi geçinmek zor, eşim malulen emekli, 3 çocuğum var. Beş kişiyiz. Sadece ev kiramız 840 euro. Geçinmekte zorlandığımız için kendime ek iş bulmaya çalıştım ve 2021 yılında ACC GmbH firmasında iş buldum. Firma beni Aurega araba galerisine temizliğe yolluyordu. Burada başlangıçta günlük 1,5 saatliğine 5 kişi calışıyordu. Bir kaç gün sonra 4 kişi kaldık. O zaman işi yetiştiremediğimiz için hergün 15 dakika fazla kalarak isi bitirdik. Fazladan çalıştığımız zaman için ücret ödemedikleri gibi ekim ayında saat ücretimiz 13 euroya çıktığı halde 12 eurodan ödeme yaptılar.
Patronumuz Türk ama bize bakan yöneticiye sendika üyesi olduğumu, saat ücretimin 12 eurodan yani eksik ödendiğini, 30 gün izin hakkım varken 24 gün verildiğini söyledim. Haklarımı talep etmeye başladım ve bunu iş arkadaşlarımla paylaştım. Onlar da haklarını istemeye başladılar. Sendikaya haber verdik, sendika yazılı müracaat edince ücretimizi 13 eurodan ödemeye başladılar. Fakat tatil sürem halâ 24 günde kaldı. Haklarımızı öğrendiğimizde ve sendika ile birlikte hareket ettiğimizde bu hakları elde edebiliriz.
Patronumuz saat ücretini yükselti ama orada çalışan işçi sayısını üçe düşürerek bize daha fazla iş yükledi. Tabi ki bir kadın olarak evde de çalışmak zorunda kaldığımdan bu tempoda çalışmaya dayanamadım ve yedek işimi bırakmak zorunda kaldım. Şunu anladık ki; hak alabilmek için sendikaya üye olmak yetmiyor, aynı zamanda işyerinde de işyeri işçi temsilciliği kurmak gerekiyor. Yoksa patronlar daha fazla iş yüklüyor. Bizim temsilciliğimiz olmadığı için böyle sorunlar yaşadık. Daha önce de bu nedenle tazminat almadan ve çalıştığımız seneler sıfırlanarak yeni firmaya satılmıştık. Eğer çalıştığım Sodexo firmasında kazandığım para yeterli olsaydı ikinci işe ihtiyaç duymayacaktım. Çalıştığı halde geçinemeyen, ikinci, üçüncü işe giden kadın arkadaşlarım var. Hatta devletten yardım almak zorunda kalanlar da… Yardım almak insana zor geliyor, dilenci durumuna düşürüyor.
