Eren GÜLTEKİN
23. Rosa Luxemburg Konferansı Berlin’de yapıldı. Benim ilk konferansım değildi, buna rağmen birlikte katıldığımız arkadaşlarla heyecanlıydık. Değişik şehirlerden gelen DİDF Gençlik’ten yoldaşlarım ve dostlarla konferansta ve sonraki günde buluştuk. Bu yılki konferansın ana konusu Afrika, sloganı da “Amandla! Awenthu” (Bütün iktidar halka) idi. Uluslararası sanatçılar, bilim insanları, politikacılar ve değişik inisiyatifler, politik ve kültürel programa katıldılar. Konferansa 2 bin 700 kişi katıldı. Brundi davullarının çalındığı ve geleneksel Afrika dansının yapıldığı açılışta, farklı kökenlerden, cinsiyetlerden ve yaşlardan insanlar birlikte dans ettiler. Hem de dansı bilip bilmemeleri pek önemli olmadığı halde. Herkes eşit ve mutluydu. Nefes kesen bir duyguyla…
AFRİKA SÖMÜRÜLÜYOR
Ardından, “Temel gıda, yeraltı kaynakları ve ucuz iş gücü – Kapitalistler nasıl sömürüyorlar ve çevreyi kirletiyorlar” başlığıyla konferansın ana konuşmacısı Nijeryalı şair ve çevreci Nnimmo Bassey’ın sunumu başladı. Bassey, Çevre Hakları Eylemi’nın ( Environmental Rights Action) başkanı ve 2008-2012 yılları arasında Yeryüzüne Barış Grubu’nun başkanıydı. 2009 yılında Time dergisi tarafından Çevre Kahramanı ( Heroes of the Environment) olarak seçilmişti. 2010’da Alternatif Çevre Ödülü almıştı.
Sunumunda uluslararası tekellerin Afrika’yı nasıl yok ettiğini anlattı. Kıta halkının sırtından doğal zenginliklerin sömürüldüğünü ifade etti. Afrika çok bağımlı olmamamıza rağmen bize uzak görünüyor. Teknik aletlerimiz, aküler, arabalar, enerji, petrol, temel gıda ve yeraltı kaynaklarının çoğu bu kıtadan geliyor.
Sunum bittikten sonra bir kaç arkadaşla birlikte Bassey ile birlikte sohbet etme imkanı bulduk. Sorularımız üzerine, Avrupa’da gönderilen elektronik çöplerin Afrika halklarının hayatına nasıl zarar verdiğini anlattı ve bunun doğal değil, politik bir sorun olduğunu söyledi. Nijerya’da tartışmalı Çevre Yasası, İtalya’dan zehirli çöplerin ülkeye getirilmesine imkan sağlıyor.
Bu oturumdan sonra Münih Savaşa ve Irkçılığa Karşı Birlik İnisiyatifi’nden yazar Walter Listl, katılımcıları “Silahlanma yerine silahsızlanma” adlı kampanya için imza vermeye ve 17 Şubat’ta NATO Güvenlik Konferansı’na karşı yapılacak eyleme katılmaya çağırdı.
Uruguaylı türkücü Daniel Viglietti’nin Rolf Becker, Nicolas Miquea ve Tobias Thiele ile birlikte verdiği konser, Anja Panse ile Barbara Kastner’ın sahnelediği “Rosa-Trotz alledem!” tiyatrosu etkileyiciydi. Son yıllarda olduğu gibi bu yıl da Mumia Abu Jamal ile Dayanışma Grubu, sağlığı hakkında bilgi verdi. Ardından, 2005’de Dessau’da polis karakolunda öldürülen Siera Lioneli sığınmacı Oury Jalloh’un kardeşi Mamadou Saliou Diallo bir konuşma yaptı. Diallo, hiç kimsenin böyle bir acı yaşamamasını diledi.
Salon, Jalloh’ın anısına bir dakikalık saygı duruşunda bulunduğunda tüylerim diken diken oldu. Bu anda sadece müzik ve dansın değil aynı zamanda yasın da insanları birleştirdiğini gördüm. Bazıları gözyaşı dökerken bazılarını da öfkesi gözlerinden okunuyordu.
İsrail Komünist Partisi Genel Sekreteri Adel Amer sahneye çıkmadan önce 20 kişilik bir İranlı grup sahneye çıkarak “İş-Ekmek-Özgürlük”, “İran halkıyla dayanışma” sloganları attı ve İran’daki duruma dikkat çekti. Eylem önceden bildirilmediği için örgütleyenleri ve katılımcıları şaşırttı. “Yaşasın Uluslararası Dayanışma” sloganı atıldı. Ardından konferans “Enternasyonal”in hep birlikte okunmasıyla son buldu.
Mücadele etmeyi öğrenmek zorundayız
Rosa Luxemburg Konferansı’nda geleneksel olarak ana panellere paralel olarak bir de SDAJ tarafından değişik gençlik örgütlerinin temsilcilerinin katıldığı gençlik paneli düzenleniyor. Bu yılki konu “Mücadele etmeyi öğreniyoruz” idi. Konuşmacı olarak SDAJ, DİDF Gençlik, Linksjugend Solid, bir sendikacı ve bir de Kassel’den öğrenci katıldı. Kısa tanıtımlardan sonra her örgüt kenti gündemindeki ana konuları anlattı. Bütün konuşmacılar gelecekte izlenecek politikaların gençleri nasıl etkilediğini anlattı ve gelecekte eğitim, ırkçılık, silahlanma gibi pek çok konuda birlikte çalışma mesajları verdiler.
