‘Her şeyini feda eden, fedakar kadınlar. Kendi çıkarlarını düşünen ve pek de istekli olmayan erkekler’. Bu sadece klişe değil, çünkü canlı organ bağışında bile hâlâ gözlemlenebilen bir şey. Bavyera Tabipler Birliği, birkaç hafta önce Gönüllü ve Ücretsiz Yaşam Bağışlarını İnceleme Komisyonu’nun verilerine dikkat çekti. Araştırmaya göre, kadınların canlı bağışçı olarak kan bağışlama isteği erkeklere göre önemli ölçüde yüksekti; 2024 yılında bu oran yüzde 70’e 30 oldu. Öte yandan canlı bağışlardan en çok erkekler yararlanırken, bağışçılar arasında oran neredeyse tam tersi şekilde, yüzde 69’a 31 olarak gerçekleşti.
Cinsiyet eşitsiziliğinin küçük bir kısmı tıbbi olarak açıklanabilir, çünkü canlı organ bağışların çoğu eşler arasında gerçekleşmekte ve kadınlar daha önce bir erkekten hamile kalmışlarsa, ona karşı immünolojik olarak duyarlı hale gelebilmekte. Ancak bu olguyu, istatistiksel olarak babalarına göre yetişkin çocuklarına böbrek bağışlamaya daha istekli olan annelerde de gözlemlemek mümkün. Ancak birçok nakil merkezinin aile planlaması henüz tamamlanmamış kadınları donör olarak kabul etmediği de dikkate alınmalıdır. Kadınlar, kendi ölümlerinden sonra organ bağışı kararı alma konusunda da orantısız bir şekilde temsil ediliyorlar: Federal Sağlık Eğitimi Merkezi’nin 2022’de gerçekleştirdiği temsili bir ankete göre, kadınların yüzde 36’sı, erkeklerin ise yalnızca yüzde 27’si, organlarının ölümleri halinde nasıl ele alınması gerektiğiyle ilgili isteklerini organ bağış kartına kaydetti. (YH)
